ŞAİRİN RUHU
Şairin ruhuna sinmiştir yalnızlık
Ve ağaçlar yoldaş olmuştur ona
Bulutları kardeşleri gibi görmüştür şair
Onlara dertlerini anlatmıştır sabahın bunaltıcı
Sıcaklığında
Bir toprak yolda sessiz sedasız ilerler şair
Bunalmıştır, sıkılmıştır hayattan
Ama kimseye açamaz derdini
Şair hep anlaşılamamaktan korkmuştur
Ve dökmüştür dertlerini kuru gövdeli ağaçlara
Ve gözleri semaya bakar ağlayarak
Güneş gözlerini kamaştırmaktadır
Bilmez neden göğe baktığını, bilmez
Sadece bakar ve bulutlarda arar benliğini
Kaybolmuştur şair kendi benliğinde
Ve bir kez daha çevirir başını semaya
Belki de ilahi bir lütuf beklemektedir, kim bilir
Ahmed Yasin Mercan
2011
